Telefony alarmowe

Wykaz telefonów alarmowych dla mieszkańców Gminy Kobylnica:

Numer alarmowy 112
Pogotowie Ratunkowe 999
Straż Pożarna 998
Policja 997
Pogotowie gazowe 992
Pogotowie energetyczne 991
Pogotowie wodociągowo-kanalizacyjne 59 8423 994

Wykaz telefonów kontaktowych do pracowników Centrum Usług Wspólnych w Kobylnicy:

Uszkodzenia nawierzchni dróg gminnych – tel. 536 265 537, tel. 570 540 290, CUW 59 841 59 12 wew. 104

Awarie urządzeń oświetleniowych – tel. 533 701 252, tel.  801 800 103, tel. 536 265 537, CUW 59 841 59 12 wew. 133

Odśnieżanie dróg gminnych – tel. 536 265 537, tel. 601 950 844, tel. 570 540 290, CUW 59 841 59 12 wew. 104.

Inne:
Straż Gminna w Kobylnicy 59 841 07 55
Posterunek Policji w Kobylnicy 47 74 20 417
Całodobowa pomoc medyczna NZOZ w Kobylnicy 59 842 90 49
Zarząd Dróg Powiatowych 59 842 07 30
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Rejon Słupsk 59 842 94 93
 

Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego

Adres	Urząd Gminy Kobylnica, ul. Główna 20 76 - 251 Kobylnica, woj. Pomorskie, Pokój 12
Telefon w godzinach pracy:	59 858 62 59 59 842 96 17 poniedziałek: 8:30 do 16:30  wtorek - czwartek: 7:30 do 15:30 piątek: 7:30 do 14:30
Telefon po godzinach pracy:	609 193 645
Fax przez całą dobę:	59 842 90 72
E - mail:	kobylnica@kobylnica.pl
Strona internetowa:	www.kobylnica.pl

Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego (GZZK) podlega bezpośrednio Wójtowi Gminy. Realizuje zadania z zakresu zarządzania kryzysowego i obrony cywilnej wynikające z odpowiednich ustaw, rozporządzeń i zarządzeń wykonawczych, a także realizuje zadania własne gminy.

Zadania Gminnego Zespołu Zarządzania Kryzysowego:

1. Pełnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji na potrzeby zarządzania kryzysowego;
2. Współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej;
3. Nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności;
4. Współpraca z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne;
5. Realizację zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa.

Współpraca GZZK z ludnością gminy w zakresie wykrywania zagrożeń.

Współpraca GZZK z ludnością gminy w zakresie wykrywania zagrożeń i wczesnego ostrzegania polega na natychmiastowym podjęciu zgłoszeń i uruchomieniu niezbędnych działań celem ograniczenia skutków zagrożeń, w niektórych przypadkach również na eliminowaniu ich przyczyn.

Każdy Obywatel ma prawo zgłaszać bezpośrednio do GZZK fakty skutkujące zagrożeniem zdrowia i życia ludzkiego, środowiska naturalnego, a także mogące powodować znaczne straty materialne.

GZZK przyjmuje zgłoszenia dotyczące:

• niewłaściwości w przewozach toksycznych środków przemysłowych, niebezpiecznych substancji chemicznych przez obszar gminy;
• wszelkich objawów terroryzmu;
• ciężkich w skutkach katastrof komunikacyjnych (kołowych, kolejowych i lotniczych);
• wypadków komunikacyjnych z rozszczelnieniem cystern i zbiorników chemicznych;
• nieodpowiedzialnego działania na gromadzeniu odpadów, pojemników z substancjami chemicznymi niewiadomego rodzaju i pochodzenia;
• rozszczelnienia instalacji gazowej grożącej wybuchem;
• wszelkich katastrof budowlanych, zagrożeń związanych z powodzią, a także rozległymi pożarami.

Procedura wystawienia karty zgonu i powołania koronera

Zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny wystawienie karty zgonu jest obowiązkiem lekarza, który ostatni w okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał choremu świadczeń lekarskich oraz zgodnie z  Art. 11. 1.  Ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych Zgon i jego przyczyna są ustalane przez:

1. lekarza leczącego chorego w ostatniej chorobie albo
2. kierownika zespołu ratownictwa medycznego, jeżeli zgon nastąpił w trakcie akcji medycznej, o której mowa w art. 41 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1720, 1733, 2705 i 2770).

W przypadku gdy nie ma lekarza o którym mowa powyżej zastosowanie ma § 3 Rozporządzenia Ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny, który mówi że:

„W przypadku gdy nie ma lekarza zobowiązanego do wystawienia karty zgonu w myśl § 2 ust. 1 bądź lekarz taki zamieszkuje w odległości większej niż 4 km od miejsca, w którym znajdują się zwłoki, albo z powodu choroby lub z innych uzasadnionych przyczyn nie może dokonać oględzin zwłok w ciągu 12 godzin od chwili wezwania, kartę zgonu wystawia:

1. lekarz, który stwierdził zgon będąc wezwany do nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania,
2. lekarz lub starszy felczer albo felczer zatrudniony w przychodni bądź ośrodku zdrowia lub jego placówce terenowej (wiejski, felczerski punkt zdrowia) i sprawujący opiekę zdrowotną nad rejonem, w którym znajdują się zwłoki,
3. położna wiejska, jeżeli nastąpił na terenie gromady zgon pozostającego pod jej opieką noworodka przed upływem 7 dni życia, a najbliższa przychodnia lub ośrodek zdrowia jest oddalony o więcej niż 4 km.”

W razie niemożności dopełnienia przepisu o którym mowa w Art. 11. 1. Ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin, dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę, powołaną do tej czynności przez właściwego starostę, przy czym koszty tych oględzin i wystawionego świadectwa nie mogą obciążać rodziny zmarłego.